Op weg naar Vlaanderen
Vier verhalenvertellers volgen het spoor van Tijl Uilenspiegel
Vrijheid was het thema van de varende verteltheater-voorstelling die tussen 15 en 25 mei 2000 te zien was op het theaterschip “MS Treibgut” in de havens van Duisburg, Rotterdam en Antwerpen. In deze voorstelling vertelde de schelm en avonturier Tijl Uilenspiegel over de reis die hij in de 16e eeuw door Europa maakte, op zoek naar vrijheid. Zijn avonturen werden becommentarieerd door drie verhalenvertellers met eigen verhalen over vrijheid: de vrijheid van adellijke dames, die van boeren en buitenlui en de vrijheid van burgers en filosofen.
De vertelvoorstelling vond plaats in het kader van het festival ’24. Duisburger Akzente‘. Het thema van het festival was ‘Buurlanden’. Het project was een samenwerking tussen twee Nederlandse en twee Duitse vertellers: Marco Holmer, Raymond den Boestert, Regina Sommer en Christa Schreiber.
Havensteden
De vier verhalenvertellers volgden het spoor van de reis die Tijl Uilenspiegel vijfhonderd jaar geleden maakte. Onderweg deden ze Rotterdam, Antwerpen en Duisburg aan. Drie havensteden die door de Rijn met elkaar verbonden zijn.
Op het schip vertelden zij de verhalen die zich aan de oevers afspeelden en filosofeerden met elkaar over leven en geleefd worden. Tijdens de reis veranderde langzaam de taal van de verhalen. Bij het Duits voegde zich het Nederlands, terwijl Vlaamse en Engelse accenten zorgden voor hetzelfde Europese gevoel dat Tijl Uilenspiegel vijfhonderd jaar geleden op zijn reis moet hebben gehad.
De voorstelling
De voorstelling werd gemaakt door:
- Tijl Uilenspiegel: Raymond den Boestert
- Vertellers: Marco Holmer, Christa Schreiber, Regina Sommer
- Muziek: Natalie Becker
- Regie en dramaturgie: Marco Holmer
- Kostuums en toneelbeeld: Roos Klaasen
- Theater-objecten: René Vlasblom
- Duitse teksten: Sonja Dinger
- Belichting: Willi Ihring
- Productie: Olaf Reifegerste.
- Premiére 15 mei 2000, 20:00 uur in Duisburg.
Zes jaar lang (2002-2007) gaf het Verhalenbedrijf, in de derde week van december, vorm aan het project “Kortavonden”.
Totaaltheater
Op een dag staat er een spannende koffer in het klaslokaal van de kleutergroep op een Rotterdamse basisschool. Het is een echte reiskoffer, vol labels en etiketten. Niemand weet van wie de koffer is. De leerkracht legt de kinderen uit dat ze de eigenaar maar moeten opsporen. De koffer kan open en in tasjes, zakjes, doosjes en geheime vakken zitten voorwerpen die iets onthullen over de eigenaar. Die voorwerpen vertellen een verhaal.
“Van wie is die koffer” leert kinderen om vragen te stellen en na te denken over voorwerpen die ze niet kennen. Zij ontdekken dat voorwerpen voor mensen een betekenis kunnen hebben die niet in geld is uit te drukken. Mensen bewaren dingen vaak omdat er een herinnering aan kleeft. Het project werd gecoördineerd door de SKVR en geïnitieerd door Bureau Erfgoed Actueel.
Het Futuristische Platform maakte onderdeel uit van het beeldend-literaire project Taalspoor dat in september en oktober van 2003 plaatsvond.
Op het internet-podium hebben Marco Holmer (Het Verhalenbedrijf) en Rosanne van Klaveren (Digitales) de opdracht gekregen om de verschillende kunstwerken uit het project met een verhaal te verbinden. Het resultaat werd de website van het “Futuristisch Platform Zeist”.
Rosanne realiseerde in de afgelopen jaren een aantal kunstwerken op internet: The Wentinck-pages, Journey to the North en Memoires of a Testee. Een overzicht van haar projecten is te vinden op 
Stelt u zich een gewone zaterdag aan de rand van de zomer voor. Verhalenvertellers uit binnen en buitenland bouwen hun tenten op aan het terrein aan de Rio de Janeiroweg in Almere Buiten. Drie jaar lang organiseerde het Verhalenbedrijf in dat bonte tentenkamp het “Vertelfestival BUITEN-gewone verhalen in Almere-BUITEN”.
“BUITEN-gewone verhalen in Almere-BUITEN” was een initiatief van de Bibliotheek Almere en de Gemeente Almere, afdeling kunst en cultuur. De artistieke en organisatorische coördinatie werd verzorgd door Marco Holmer.
Op 24 en 25 mei 1997 organiseerde beeldend kunstenares Marij Nielen in Utrecht het kunstdiner “De Delicate Dis”.
Schilderijen: 
In de herfst van 1999 gaf Marco Holmer aan de Academie voor beeldende kunst St. Joost van de Hogeschool Brabant de Workshop “Elk beeld zijn eigen verhaal”. Een workshop over de relatie tussen beeldende kunst en taal. In een viertal bijeenkomsten maakten de studenten een rondreis door het schemergebied waar verhalen beelden oproepen, beelden tot verhalen leiden, en theater beelden en teksten in beweging zet.
Zij schreef daarover bij de expositie: “Tijdens mijn opleiding maakte ik een serie stillevens met als onderwerp ‘een herinnering van een persoon’. Voor die opdracht heb ik mij te laten inspireren door mijn vader. Mijn vader vertelt verhalen: gekke, grappige, gevoelige en theatrale. Verhalen roepen snel beelden op. Foto Inspiratie IIIk heb echter geen specifiek verhaal als uitgangspunt genomen, maar een sfeer. De sfeer van mijn vader die verhalen vertelt. In mijn ouderlijk huis heb ik een studio ingericht, en ben ik daar gaan zoeken naar voorwerpen voor mijn stillevens. Wanneer ik iets had gevonden, vertelde mijn vader daarbij een verhaal. Een verhaal dat verbonden was met zijn herinneringen aan dat specifieke voorwerp. Nadat ik de serie had samengesteld, kwam ik op het idee om mijn vader te vragen bij de foto’s opnieuw verhalen te bedenken. Hoewel ik veel foto’s uit de serie weggelaten heb, met voorwerpen waar hij bijzondere herinneringen aan had, was ik ontzettend verrast en ontroerd toen ik de verhalen las die hij bij mijn foto’s geschreven heeft.”